Djúpavík

Djúpavík was vanaf 1917 t/m 1968 een flinke vissersplaats. Er werd een haringfabriek gebouwd en volop vis gevangen. Dat was van korte duur want in 1919 ging de fabriek failliet en enkele jaren later werd het dorp verlaten.
In 1935 heeft men het weer opnieuw geprobeerd en werd er gestart met de bouw van een nieuwe haringfabriek. Er werd weer vis gevangen, de zaken gingen goed en de fabriek draaide overuren.
Na de 2de wereldoorlog ging het langzaam slechter door overbevissing. Tussen 1948 en 1950 is er zelfs niks meer gevangen. In 1968 werd de fabriek geheel compleet en ingericht achtergelaten en Djúpavík raakte verlaten.
Tegenwoordig is de oude haringfabriek een museum. De eigenaar geeft in de zomermaanden 2 x per dag een rondleiding door de fabriek.
In Djúpavík staan, naast de haringfabriek, een aantal huizen, een hotel en een benzinestation. Er wonen slechts 53 mensen.
Vanaf de bergwand valt een waterval naar beneden, Djúpavíkurfoss.
In de winter kan het plaatsje slecht bereikbaar zijn.